Absint in Rotterdam
Helfrich (04/01/06 om 01:05:37):
In de loop van deze maand zal absint geschonken worden in de passende ambiance van Café des Arts "Met de Franse Slag", gelegen in de trendy en artistieke buurt rond de Witte de Withstraat in Rotterdam.
Dit is blijvend. Er zullen Frenchman-fonteinen en -lepels aanwezig zijn. Geschonken worden in ieder geval de Guy en de Helfrich.
http://www.metdefranseslag.nl
s0lar (04/01/06 om 07:30:48):
Netjes precies, de site is ook mooi wel jammer van dat repetitief liedje.
F@TM@N (04/01/06 om 08:33:56):
Weinig verrassende kaart
maar ga er wel een keer eten
wil de Creme brulee van lavendel wel eens proberen
wilbert_v (04/02/06 om 20:10:05):
F@TM@N schreef:
wil de Creme brulee van lavendel wel eens proberen
Dat zat ik ook al te denken!
Met_de_Franse_Slag (05/07/06 om 11:52:27):
Restaurant Met de Franse Slag en Café des Arts hebben zich opgesplitst.
In Met de Franse Slag worden naast de traditionele Franse 'basiskaart' dagelijks extra lekkernijen geserveerd; dagelijks wisselende voor en hoofdgerechten, vers uit Frankrijk of van bijzondere leveranciers. Een voorbeeldje:
- Rode poonfilet met een prei-uiencompôte;
- Zalm met hopscheuten en gepocheerd ei. Hopscheuten zijn de meest exclusieve groenten die u in Europa kan vinden, met een seizoen van 22 minuten!;
- Kalfkoteletjes met pleurottes (Franse oesterzwammen)
- Filet faux van gemasseerde Normandische rudneren met een verse amandelsaus.
- Franse kwartels met boudain noir (Franse zwarte bloedworst).
Kortom, voor een ieder wat wils. Bovendien wordt er doordeweeks een 3 gangen menuutje geserveerd voor slechts € 14,50.
Het Café des Arts is onlangs geheel verbouwd naar een jaren dertig stijl. De basiskleur is (heus waar) Absinthgroen, in de kleur van Helfrich. Er kan veel over gezegd worden maar je moet er gewoon geweest zijn. Uniek is dat er een zeer eenvoudige menukaart is, waarvan traditionele gerechten tot middernacht te bestellen zijn, zoals een 'plat du jour' voor € 9,75, een Steak des Arts en een Satéh Ordinair. En vergeet niet het portie koeientietjes, een oude Rotterdamse lekkernij van met spek omwikkeld uierboord.
Kortom, u bent allen uitgenodigd om een hapje en natuurlijk een drankje te komen doen in ons café of restaurant!
NB. De nieuwe website is in ontwikkeling en uw mening wordt bij ons altijd serieus genomen!
Helfrich (05/07/06 om 12:18:17):
Zaterdag 13 mei ga ik met de dame naar Lautrec in de Kunsthal. Dan kom ik wel even langs.
Helfrich (05/14/06 om 13:04:59):
De interieurkleuren zijn inderdaad zo'n beetje die van de Helfrich Verte. Niet alleen het groen, maar ook het roodbruin. Ik moet zeggen dat ik de fles nog nergens zo mooi heb zien staan als hier.
Daarnaast worden de Guy en de Tabu 55 geserveerd. Ik zal een horecaondernemer overigens niet verwijten producten uit het het ondersegment te voeren. Dat er mensen zijn die Tabu lekkerder vinden dan een gedistilleerde absint, mag moeilijk te begrijpen en te verkroppen zijn, maar het is nu eenmaal een gegeven.
In het restaurant bestelde ik een filet de porc met Dijon-mosterdsaus en de dame een cuisse de pintade met honing-tijmsaus. Weinig fantasievolle gerechten. In Nederland zoek ik vaak vergeefs naar eetgelegenheden waar zonder geforceerde pogingen tot originaliteit en zonder aanstellerij, met goede ingrediënten iets behoorlijks wordt bereid. Welnu, zo'n gelegenheid is "Met de Franse slag".
De kok verstaat zijn vak. Ondanks de extreme drukte in het restaurant was er op de bereiding nagenoeg niets aan te merken. De garing was perfect, zowel van het vlees als van het groentengarnituur. Bovendien waren de ingrediënten merkbaar met zorg ingekocht.
Het bedienend personeel had duidelijk meer moeite om het allemaal bij te benen. De hoofdkelner ging daar evenwel op een dermate innemende manier mee om, dat de wat lange wachttijden zondermeer acceptabel werden.
In Nederland bestel ik zelden een dessert (of een 'toetje', zoals die krengen hier heten), omdat ik niets kan met de vazen vol, al dan niet bevroren cellulosebrij, waarin de Nederlander een traktatie ziet. Hier durfde ik het wel aan en ik ging voor crème brûlée à la lavande. Tot mijn verrassing was die uitstekend; een normale portie smakelijke crème met een perfect getimed suikerkorstje, geserveerd met een 'hekje' pure chocolade en een vers blaadje munt.
Hier kom ik zeker nog eens terug en ik vind het jammer dat het niet om de hoek is. Het doet me deugd dat de Helfrich hier geserveerd wordt, al is het wel een beetje sptijtig dat zelfs het personeel schijnt te denken dat je ervan gaat hallucineren.
Eerder die dag bezochten we de Lautrec-expositie in de onooglijke Rotterdamse Kunsthel. Die is alleen al een aanrader omdat er de meest uiteenlopende aspecten van zijn werk getoond worden, waaronder bijvoorbeeld de zeer tedere Elles-reeks, die de kunstenaar maakte in de bordelen waarin hij zich zo thuisvoelde. Alle werken zijn voorzien van uitgebreide uitleg. Zo wist ik nooit dat de man met de baard op het "Divan Japonais"-affiche Eduard Dujardin was, oprichter van de Revue Wagnérienne.
Ook werd er een film vertoond waarin leven en werk van Lautrec tamelijk uitvoerig werden belicht. Hier en daar waren close-ups van kolkende absint en lepels met suiker creatief gemonteerd. Verder kreeg de fee niet veel aandacht. Zelfs de legendarische wandelstok met de flacon werd niet genoemd.
